Sürrealist çizgisiyle edebî yönünü güçlendiren postmodern bir novella… Parçalanmış varoluşsal kimliğini, “Öykü”lerini bütünsel zamanda yeni baştan inşa eden bir kadın karakter... Güçlü metaforları ve psikolojik derinliğiyle Franz Kafka’dan Virginia Woolf’a, Tezer Özlü’ye uçuşan kuş kanatlı, bacağı aksak bir böcek…
Kendi düşüşünden kanatlanarak kurtulmaya çalışan Öykü’nün hayallerinde ve gerçekliğinde gezinirken dehşete kapılmamak mümkün değil. İlginçtir, insana haz veren bir dehşet bu; onu düşündüren…
İnsan olan insan böceğe dönüşür mü ya da kuşa? Ya bir kadın güle dönüşmek ister mi? Yoksa bunların her birine çoktan dönüştü mü? Dönüştük mü? - İlke ERGİN