Uykunun Patolojisi, uyku olgusunu fizyolojik, nörolojik ve patolojik açıdan inceleyen erken dönem bilimsel çalışmalardan biridir. Yazar, uykunun, organizmanın bütünlüğünü koruması açısından zorunlu bir süreç olduğunu savunur. Uyku sırasında beyin ve sinir dokusunun dinlenme ve onarım sürecine girdiğini, bu dönemde metabolik faaliyetlerin yavaşladığını, buna karşın hücresel yenilenmenin hızlandığını öne sürer. Hammond’a göre uykunun temel işlevi, uyanıklık hâlinde gerçekleşen fizyolojik yıkımın dengelenmesini sağlamaktır; bu da uykuyu, yaşamın sürekliliği açısından merkezi bir biyolojik zorunluluk hâline getirir
Eserin ilerleyen bölümlerinde Hammond, uykunun nedenleri üzerine farklı fizyolojik görüşleri tartışır. Dönemin araştırmacıları arasında yaygın olan “beyinde kan toplanması” teorisine karşı çıkarak, uykunun asıl nedeninin beyne giden kan akışının azalması olduğunu savunur. Bunu, hem kendi deneyleriyle hem de dönemin diğer fizyologlarının gözlemleriyle destekler. Özellikle, afyon ve anestezik maddeler üzerinde yaptığı deneylerle, düşük dozların beyin dolaşımını yavaşlatarak uyku hâlini başlattığını, aşırı dozların ise “stupor” yani patolojik bilinçsizlik oluşturduğunu göstermiştir.
Özetle eserimiz, 19. yüzyıl tıbbında uykunun fizyolojik bir zorunluluk olarak bilimsel temellere oturtulmasına önemli katkılar sağlamıştır.