Anadolu’nun kalbinde yükselen Selçuklu eserleri bir uygarlığın görkemini yansıtmaktadır. XIII. yüzyılda Konya merkezli olarak gelişen Selçuklu mimarisi; zarif portalleri, ince işlenmiş çini mozaikleri ve yazıtlarıyla dönemin yüksek sanat anlayışını gelecek nesillere aktarır. Sarre’nin dikkatle kaydettiği camiler, medreseler, hanlar ve kitabeler, bu sanatın köklerinde yer alan estetik dünyayı bütün inceliğiyle günümüze ulaştırır. Konya’dan Beyşehir’e, Eğirdir Gölü’nden Laodikeia harabelerine kadar uzanan İç Anadolu coğrafyası, dağların, vadilerin ve göllerin şekillendirdiği zengin bir peyzajla karşımıza çıkar. Bu coğrafya aynı zamanda farklı halkların izlerini taşıyan köyleri, pazarları ve anıtlarıyla da kültürel çeşitliliğin aynasıdır. Bölgenin tarımı, halk yaşamı, antik kentleri, Selçuklu izlerini eserine konu edinen Friedrich Paul Theodor Sarre, 19. yüzyılın sonlarında Anadolu’ya yaptığı seyahatlerle tanınan bir Alman sanat tarihçisidir. Doğu dilleri ve yazıtları üzerine uzmanlığı sayesinde, Konya ve çevresindeki Selçuklu yapıtlarını hem mimari hem epigrafik açıdan ele almış; Berlin, Kahire ve çeşitli Avrupa kurumlarında yürüttüğü çalışmalarıyla bu alana kalıcı katkılar sağlamıştır.