İran, Horasan ve Türkistan’ın güçlü Türk Hükümdarı Gazneli Mahmud’un (997-1030) tarih sahnesine çıkmak üzere olan Selçuklu Reisi Arslan Yabgu’yu, bir hile ile Kalincar kalesine hapsetmesi, Tuğrul ve Çağrı Bey’lerin önünü açarken, yeni liderlerini kabullenemeyen Oğuz Beyleri’nin büyükçe bir kısmı Selçuklular’dan ayrılarak, 1026 yılında Horasan’a geçerler.

Bu bağımsız Oğuz Beyleri, Gazneli Mahmud’un 1030 yılında ölümü üzerine Sultan Mesud’a güç verirler. Mesud’un tahta çıkışı sonrası yaşanan bir çok olaydan sonra 1036 yılında Azerbaycan’a geçen Oğuz Beyleri, bir yıl sonra Fırat ve Dicle arasında (Cezire’de) fetihlere girişirler.

1071 yılında ki büyük savaşta, Alparslan’ın yanında yerlerini alırlar. Kibirli Roma, Malazgirt’te büyük bir yenilgiye uğrar. 1074 yılında Selçuklu ailesinin meşru lideri Arslan Yabgu’nun torunu, Kutalmış’ın oğlu Süleyman Anadolu’ya geçtiğinde, liderlerine kavuşmuşlardı. Bir yıl sonra, başkenti İznik olan Anadolu Selçuk devleti kurulur. Onlar, Süleyman Şah öldürüldüğünde İran’daki hapishanesinden kurtulan oğlu Kılıç Arslan’ın etrafında kenetlenirler.

Gerçek bir iktidar odağıydılar. 1500 yılında, Şah İsmail, Dersim topraklarına ulaştığı nda, yüzyılların tecrübesiyle, yeni bir devlet kurmaya hazırdılar. Çok değil üç yıl sonra, Diyar-bekir’den Semerkand’a kadar olan bütün topraklara hükmedecek büyük bir imparatorluk, onlar olmadan kurulamazdı.

Sufi Türklerin, İran’daki büyük yürüyüşleri, 1925 yılına kadar sürdü.