Avrupa’nın ve Hristiyanlığın haritaları yüzyıllar boyunca gizlice yeniden çizildi; mürekkep lekesi gibi yayılan Osmanlı’nın üzerine her köşeden oklar saplandı. Toplantı salonlarında, kilise mahzenlerinde, imparatorluk saraylarının duvarları ardında devletin toprakları paylaşıldı. Şehir şehir ve kasaba kasaba. Viyana’da dile gelen bir fikir, Paris’te plan oldu; Petersburg’da kaleme alınan bir proje, Londra’da başka bir gizli maddeye dönüştü. Kimi zaman kâğıda döküldü, kimi zaman sadece fısıldandı: İmparatorluk ne zaman ve nasıl yıkılacaktı?
Kitabımız yüzlerce yıl boyunca Avrupa´nın Osmanlı İmparatorluğu topraklarının paylaşılmasına dair yaptığı planları anlatıyor. Savaş senaryoları ve dinî bahanelerle hazırlanmış sözde kutsal fetih programları, filozof kılığındaki işgalcilerin gizlediği itiraflar, her biri başka bir ülkenin çıkarı adına şekillenmiş ince hesaplar…
I. François bir yandan Osmanlı ile müttefik olurken, öte yandan onun mirasını nasıl paylaşacağını konuşuyordu. Volney, Türklerin çözülüşünü fiziki bir yasayla açıklıyor; Leibniz, Mısır’dan başlayarak Osmanlı’nın ölümünü planlıyordu.