Publius Ovidius Naso (MÖ 43 - MS 17 )
Augustus döneminde yaşamış Romalı şair. Genelde aşk, terkedilmiş kadınlar ve mitolojik temalı şiirler yazan Naso, Publius Vergilius Maro ve Horatius ile beraber, Latin edebiyatının üç kanonik şairinden biriydi. Genelde hüzün beyitlerinin en büyük hocası olarak kabul ediliyordu. Şiirleri, Orta Çağ´ın sonuna kadar Avrupa sanatı ve edebiyatını önemli ölçüde etkilemiştir.
Ovidius’un Metamorfozlar’ı 15 kitaptan ve Yunan ve Roma mitolojisinden 250’den fazla mit ve efsaneden oluşan bir şiirdir. Şiir adını Yunanca “dönüşüm” anlamına gelen “metamorfoz” kelimesinden alır ve içindeki hikâyeler genellikle bir tür dönüşüm veya değişimle ilgilidir. Metamorfozlar’daki en ünlü hikâyelerden bazıları Apollo ve Daphne, Narcissus ve Echo, Pyramus ve Thisbe ve Orpheus ve Eurydice hikâyeleridir. Şiirde ayrıca dünyanın yaratılış öyküsünün yanı sıra çok sayıda tanrı ve tanrıça öyküsü ve bunların ölümlülerle etkileşimleri de yer alır.
Metin, Narsizmin, aşkın, kıskançlığın, intikamın ve ilahi gücün, bedensel formları nasıl değiştirdiğini lirik bir dille tasvir ediyor. Ovidius, mitolojiyi sadece anlatmakla kalmıyor; insan ruhunun derinliklerine inerek evrensel duyguların zamansız portresini çiziyor. Bu destan, Batı edebiyatını ve sanatını yüzyıllar boyunca besleyen en önemli ilham kaynaklarından biri olmuştur.
Dorlion Yayınları olarak bu değerli metni okurlarınızla paylaşmaktan mutluyuz