19. yüzyılın başlarında Fransa’dan İstanbul’a gelen Dr. Brayer, tıp eğitiminin yanı sıra hekimlik ve bulaşıcı hastalıklar alanındaki deneyimiyle tanınan bir gözlemciydi. Osmanlı topraklarında geçirdiği dokuz yıl boyunca, bir araştırmacı ve seyahat yazarı olarak da çalıştı. Brayer, İstanbul’da hem yerel halkın sağlık alışkanlıklarını hem de farklı etnik toplulukların yaşam biçimlerini yerinde inceleme fırsatı buldu. Onu İstanbul’a çeken, Doğu’nun karmaşık tıbbi mirasını Batı tıbbının yeni buluşlarıyla karşılaştırma isteği ve bu iki dünyanın kesişimindeki pratikleri anlamaktı.
İstanbul’da Gözlemler’in ikinci cildi ilk ciltten farklı olarak, ağırlıklı biçimde salgın hastalıklar —özellikle veba— üzerine yoğunlaşır. Birinci ciltte şehrin topografyası, sosyal yapısı, günlük yaşam pratikleri ve halkın genel sağlık alışkanlıkları öne çıkarken; ikinci cilt tıbbi bir inceleme formatıyla, yüzyıllar boyunca İstanbul’u ve çevre bölgeleri etkileyen veba salgınlarını ayrıntılı biçimde ele almaktadır.
Bu ciltte, antik çağ yazarlarından 19. yüzyıl hekimlerine kadar uzanan geniş bir literatür taraması yer alırken, hastalığın kökenleri, bulaşma yolları, iklim ve coğrafya ile ilişkisi, tedavi ve korunma yöntemleri değerlendirilir. Brayer, Osmanlı başkentindeki salgın dönemlerinden kişisel gözlemlerini, farklı toplulukların aldığı önlemleri ve karantina uygulamalarını aktarır. Böylece eser, birinci cildin genel panoramasını derinleştirir ve odak noktasını, hem bilimsel hem de insani boyutlarıyla bir saha çalışmasına çevirir.