Birleşmiş Milletler Çevre ve Kalkınma Komisyonu tarafından 1987 yılında yayınlanan Brundlandt Raporu sürdürülebilir kalkınma kavramıyla çevre ile insan olgularının bir bütünün parçaları olduğunu belgeledi. Bu raporun ilkeleri ışığında 1992 yılında toplanan Birleşmiş Milletler Çevre ve Kalkınma Konferansı insansız çevrenin hiçbir anlam taşımadığını göstermesi kadar, sağlıklı ve uygun çevre olmadan insanın yaşam olanağının ortadan kalkacağı gerçeğini netleştirdi; kayda geçirdi. Hatta gençleri ve çocukları soktu çevre belgesine. Bu temelde bugün bir çevrebilim sözlüğü, artık bir sosyalbilim sözlüğü niteliği taşımaktadır. İnsan için çalışanlar çevreye duyarsız kalamıyorlar artık. Ozon tabakasındaki büyüme ya da kutuplardaki buz dağlarının erimesi salt fizik çevreyi değil doğrudan insanı ve toplumsal yapıyı da tehdit etmektedir. Bugün çevre hem yerel, hem ulusal, hem uluslararası ve hem de evrensel bir konu ve sorundur. Bugün çevre hem fiziksel, hem kültürel, hem toplumsal, hem siyasal bir konu ve sorundur.