Zihnimin aldığı yolu takip ederken bazı kavramların içinden geçtiğimi fark ettim. Kelimeler ve cümleler akıp giderken “gerçeklik, bilinmeyen ve olasılık” kavramları arasında sonsuzluğu hissetmeye çabaladığım anladım. Ne kadar sonsuzluğu bulabildim? Bilinmeyenin içerisinden “bilemiyorum.” Bilmek istiyorum. Bunun için çaba harcıyorum. Gerçekle bağ kurarak nefes almaya devam ediyorum ve olasılıklar arasında aldığım nefesle hayatta kalıyorum. Güzel olan bu mudur?