Once upon a time, a man called Ali Baba lived in
the city of Baghdad. He was a poor but nice man, always
ready to help anyone in need. “That is why we will always be poor,” said his wife. “We have so little for ourselves but you give away money and our things to friends and strangers. One day
we will be beggars ourselves.”

Evvel zaman içinde, Ali Baba adında bir adam
Bağdat’ta yaşardı. Fakir olmasına rağmen, ihtiyaç
içerisindeki herkese yardımcı olan iyi bir adamdı.
Karısı “işte bu yüzden hep fakir kalacağız” dedi.
“Zaten kıt kanaat yaşıyoruz, bir de sen paramızı ve
eşyalarımızı arkadaşlarına ve yabancılara veriyorsun. Bir
gün biz de dilenmeye başlarız.”