Geçer sandıydık, olmadı. "Bu da geçer ya hu!" dedik de olmadı. Esir şehrin insanları için en kötü yazgı, esir olduğunu bilmemek. Yön gösteren tabelalar hep aynı labirentin içinde döndürüyor tekerlekleri.

Sınavda beş seçenek var. Hangisini işaretlesen sonuç aynı! Cam kırıkları bol ve yüksek sesle konuştuğun halde sesin çıkmadığı bir günün izi kalmış derimde.

Şiir kadar gürültülü vesabah denizi kadar sakin bir ruhla yalvarıyorum tenhalığa: "Ne olur bir nefes ver bana..."

Bazen kör, sağır, dilsiz olur insanlar... Sesimizi duyurmaya çalışırız, ama çığlığımız beynimizde yankılanır durur.