Aşk biraz yağmurdur. Yeryüzünün bedenini dostça saracak bir biçimde usul usul, acıtmadan yağan bir yağmur… Teninize dokunduğu an sizi kendinizden geçirebilecek, sarhoş edecek ka­dar tutkulu yağan bir yağmur... Bazen ise çıplak gözle asla baka­mayacağınız, tüm vücudunuzu yakıp kavuran acımasız, yakıcı bir güneş… İşte böyle çok yönlü, bol tanımlı bir bilmecedir aşk. Hakimi, avukatı, doktoru, hırsızı, hamalı… Birçok meslek gru­bunu bünyesinde toplamayı başarabilmiş bir fonksiyonlar birli­ğidir aynı zamanda.

Kim vardır ki aşkı uzaktan yakından tatmamış, ona şöy­le keskin bir el yordamıyla temas etmemiş, kendi isteğiyle ce­hennem ateşinde yanmaya razı olmamış olsun, yüreği öfkeden katmer katmer olmuşken ardına bile bakmadan olay yerinden uzaklaşmak zorunda kalmamış olsun?